ksiĂŞga I ,,gwiazda polarna"

papkin · 2013-12-21 22:35:06

ROZDZIAÂŁ I - PRZYGANIAÂŁ KOCIOÂŁ GARNKOWI
ernest jak co rano poszedÂł na miasto coÂś zjeÂśĂŚ . IdÂąc ulicÂą poczuÂł ten piĂŞkny zapach pieczonej gĂŞsi , wydobywajÂący siĂŞ z
karczmy gwiazda polarna.ÂŻe nie jadÂł jeszcze Âśniadania postanowiÂł wstÂąpiĂŚ (niedawno udaÂło mu siĂŞ nareszcie gwizdnÂąĂŚ komuÂś
portfel)W Âśrodku byÂło doÂśĂŚ pusto za barem staÂł ubrany w lnianÂą , podartÂą koszulĂŞ i fartuch - zresztÂą jak zwykle barman, czy
szczÂąc szklanki . byÂł to stary znajomy ernesta , znali siĂŞ juÂż ze szkoÂły i na codzieĂą czĂŞsto widywali , lecz ostatnio czas
nie pozwalaÂł by mĂłgÂł siĂŞzobaczyĂŚ z Fredem , poniewaÂż byÂł on zajĂŞty karczmÂą , ostatnio coraz wiĂŞcej ludzi przychodzi tu od
kiedy zasmakowali pysznej gĂŞsi przepisu Freda , niby zwykÂła gĂŞÂś , a smakuje tak podejrzanie niesamowicie.W rogu komnaty
siedziaÂł Alagan zajadajÂąc ze smakiem zupĂŞ z oczĂłw trolla.
-hoho nasz pedalski koleszka wreszcie nas odwiedziÂł - powiedziaÂł barman
-Ano tak Fredziu - odpowiedziaÂł rĂłwnie ciepÂło - poczuÂłem wspaniaÂły zapach pieczÂącej siĂŞ gĂŞsi i nabraÂłem apetytu.-
-Za pĂłÂł godziny powinna byĂŚ gotowa , a jak tam tobie Âżycie leci?-
-nie za dobrze , po ostatnim incydencie wyrzucono mnie ze stowarzyszenia kieszonkowcĂłw , tak jak ciebie,teraz kradne 50% mniej
dziÂś na przykÂład zrabowaÂłem tylko 2 monety i jakiÂś stary pierÂścionek.-
-cĂłÂż lecz ja wyleciaÂłĂŞm za niewinnoÂśĂŚ nie to co ty.-
-wÂłaÂśnie , co tak wogĂłle zrobiÂłeÂś?-
-hmmmm.... niewiele osĂłb o tym wie i moze wiedzieĂŚ ale tobie powiem jak byÂłemu czlonkowi stowarzyszenia.- odparÂł puÂłszeptem
fred - podobno jestem zamieszany w tÂą ucieczke tego zÂłodzieja tajemnych ksiÂąg z caÂłego Âświata , widziano mnie na miejscu
ucieczki jako jedynego a , zostaÂłem wyrzuony za wspieranie konkurencji w naszem Âświecie zÂłodzieji , bo niby mu pomagaÂłem .-
-coÂż widaĂŚ Âże nei znali ciĂŞ na tyle dobrze by stwierdziĂŚ iÂż nie jesteÂś do takich czynĂłw skÂłonny, dobrze Âże chociaÂż masz karczmĂŞ-
-no wÂłaWÂłaÂśnie z tym jest problem - powiedziaÂł zmartwionym tonem wÂłaÂściciel karczmy - ostatnio u mnie w piwnicy odkryto jakÂąÂś kry

kryptĂŞ , mnĂłstwo trupĂłw , i oni chcÂą to przeszukaĂŚ i zobaczyĂŚ czy nie ma czegoÂś co moÂżna zaliczyĂŚ do ,,skarbĂłw przeszÂłoÂści ,,-
-No i co w tym zÂłego - zapytaÂł zdziwionym tonem Ernest.
- bo od kiedy odnalezniono ten podziemny system krypt mĂłj dom zaczÂąÂł nawiedzaĂŚ jakiÂś duch.-
-DUCH!!!To czemu nie powiesz tego krĂłlowi i jego ekipie ?-
-Bo wtedy na 100% zabiÂąrÂą mi mĂłj biznes a nigdnie nie ma tak dobrego miejsca jak karczma w centrum miasta.-
-ale nie moge wyjÂśĂŚ z podziwu , Âże sie nie boisz bo ja to oczywiste.-
-naprawde?nie kojarzysz mi siĂŞ raczej z odwagÂą.... oprĂłcz pedaÂłek mĂłwiÂą na ciebie tchĂłrz .-
- po pierwsze pedaÂłĂŞk to mam na nazwisko , po drugie nie boje siĂŞ niczego oprĂłcz szczeniakĂłw ,bananĂłw , ludzi , zwierzÂąt
i koÂści.MogĂŞ siĂŞ zaÂłoÂżyĂŚ , Âże dÂłuÂżej wytrzymam w tym domu niÂż ty ! -
-spoczko o co zakÂład ?-
-przez miesiÂąc bĂŞdziesz mi dawaĂŚ obiady za darmo jak przegrasz , a jak wygrasz bĂŞde ci oddawaÂł co drugÂą ukradzionÂą monete
przez miesiÂąc , stoi?-
-stoi!-
Potem karczmarz poszedÂł do kuchni i przyniĂłsÂł gĂŞÂś.
-O! co tak szybko miaÂło byĂŚ jeszcze pĂłÂł godziny - powiedziaÂł ernest nieustannie patrzÂąc na jego dziwnie , jakby poparzone
rĂŞce.wziÂąÂł swojÂą porcje i podszedÂł do stoÂłu gdzie jadÂł Alagan.
-ach ernest jakiÂś ty pewny siebie tak i gÂłupi, nie wierze , Âże nie boisz siĂŞ ducha - powiedziaÂł elf
-OczywiÂście , Âże siĂŞ boje z histori sÂłyszaÂłem , Âże duchy opĂŞtywaÂły ludzi , lecz to sÂą stare hitorie , duchĂłw poza lasem
goblinĂłw nie widziano juÂż tyle setek lat!.- odrzekÂł ernest.
-posÂłuchaj mojej rady i nie przyjmuj wyzwania jeÂśli ci Âżycie miÂłe , Fred ze strachu przed duchem sypia u mnie a kiedyÂś jak
prszyszedÂłem i poprosiÂłem o nocleg to w nocy sÂłyszaÂłem dziwne huki i Âłomoty z podziemi.- powiedziaÂł Alagan.
-A ja ci mĂłwie , Âże duchĂłw nie ma , i musi byĂŚ inne logiczne wytÂłumaczenie tej sytuacji- powiedziaÂł uparcie PedaÂłek.
-dobra tylko jak coÂś pamiĂŞtaj , ja ostrzegaÂłem .-
-nie zrzĂŞdz alaguÂś , nie zrzĂŞdz , smacznego .-
SÂłowa Alagana wzbudziÂły niepokĂłj u ernesta , to mogÂłÂą byĂŚ prawda ,ale juÂż siĂŞ zaÂłoÂżyÂł.ZresztÂą zaciekwaiÂło go jak moÂżna by
racjonalnie wyjaÂśniĂŚ te historie , oprĂłczy wygrania zakÂładu ernest chciaÂł pomĂłc Fredowi.

papkin · 2013-12-21 22:35:25

ROZDZIAÂŁ II - PIERWSZA NOC
ByÂła za piĂŞc pĂłÂłnoc , Ernest czekaÂł na Freda pod drzwiami.
-dobrywieczĂłr - rozlegÂłsiĂŞ nagle gÂłos karczmiarza.
-o myÂślaÂłem , Âże siĂŞ nie zjawisz , to co zaczynamy?-
-dobrze zasady sÂą nastĂŞpujÂące , rĂłwno o pĂłÂłnocy wchodzimy tam ja zamykam drzwi na klucz i wieszam tu na wieszaku , kto z
nas pierwszy zdyga siĂŞ , lub krzyknie przegrywa , czyli tak jakby kto pierwszy zobacyz ducha - powiedziaÂł z pÂżeraÂżajÂącym
uÂśmiechem.
WybiÂła pĂłlnoc , weszli do Âśrodka , Ernest zamknÂą drzwi i poszli do pokoju ksiÂąÂżek .Fred przestrzegÂł PedaÂłka by nie
wchodziÂł do piwnicy , dyÂż tam jest przejÂście do krypty.WÂłaÂśnie ukazaÂła nam siĂŞ peÂłnia ksiĂŞÂżyca
-Ach zrobiÂłem siĂŞ gÂłodny , pĂłjde do kuchni coÂś zjeÂśĂŚ za moment wracam .- powiedziaÂł wÂłaÂściciel domu i odszedÂł Âżwawym
krokiem w ciemnoÂśĂŚ.
Ernest zostaÂł sam , i zaczÂą czytaĂŚ grubÂą ksiÂąÂżke.Nagle przypomniaÂł sobie , Âże Fred nigdy nie pokazywaÂł mu strychu , wiĂŞc
z ciekawoÂści , pocichutku wszedÂł do hallu i zaczÂą pocichu wspinaĂŚ siĂŞ po schodach . Na gĂłze nic nie byÂło co mogÂło zwrĂłciĂŚ
jego uwagĂŞ oprĂłcz jednych zamkniĂŞtych drzwi.PostanowiÂł spytaĂŚ siĂŞ Freda co tam jest wiĂŞc spowrotem zszedÂł na dĂłÂł i skieowaÂł
siĂŞ do kuchni.Fred powiedziaÂł mu , Âże tam jest tylko spiÂżarnia i nie ma co siĂŞ tym interesowaĂŚ , lecz Ernest nie uwierrzyÂł
mu.
*****************
ByÂła siĂłdma rano , Fred przysnÂą ze zmĂŞczenia , duch nie daÂł Âżadnych znakĂł tej nocy.Ernest zaciekawiony tajemnicÂą
zamkniĂŞtych drzwi poprosiÂł o rewanÂż nastĂŞpnej noc , lecz tym razem postanowiÂł wziÂąÂśĂŚ ze sobÂą swĂłj scyzoryk - wÂłamywacz.
WychodÂąc po Âśniadaniu , usÂłyszaÂł tĂŞtent kopyt , zza rogu wyÂłpniÂł siĂŞ starszego wieku mĂŞÂżczyzna w fioletowej pelerynie i
bÂłĂŞkitnej todze , i mnĂłstwem medali na klacie.WÂątÂły jezdziec zszedÂł z wierzchowca , popatrzyÂłna Ernesta zza grubych szkieÂł
i zapytaÂł
-Pan Fredward?-
-Nie , on przebywa aktualnie w domu -
-Jestem Jakub MĂŞdrzec , historyk krĂłla i dowĂłdca drĂłÂżyny badajÂącej stare wykopaliska , ruiny itp. , doniesiono mi o tym
Âże w tym domu podobno przebywa zjawa , to doskonale , nareszcie bĂŞde mĂłgÂł napisaĂŚ nowÂą ksiÂąÂżke ,,zachowanie zjaw'' , ale
musimy przejÂąĂŚ tÂą karczme w celu badaĂą , a pana Fredwarda przeniesiemy tymczasowo do goÂściĂąca ,,Âłopata'' , wiĂŞc mĂłgÂłbyÂś
mu to przekazaĂŚ , bo ja mam jeszcze spro spraw do zaÂłatwienia i maÂło czasu ?-powiedziaÂł brunet.
KtoÂś musiaÂł rozgadaĂŚ o tym tylko kto... Alagan , no jasne , juÂż ja z nim pogadam - powiedziaÂł w myÂślach Ernest i postanowiÂł
zÂłoÂżyĂŚ mu wizytĂŞ.
-DziĂŞĂą dobry szanownemu Panu ale ja teÂż spieszĂŞ , ale powiem mu to .-
PoszedÂł , opowiedziaÂł o tym Fredowi a nastĂŞpnie udaÂł siĂŞ do Alagana.StanÂąwszy pod jego rezydencjÂą zapoukaÂł do drzwi , za
chwilĂŞ wojownik ukazaÂł siĂŞ w drzwiach
-O!PedaÂłek , czemu zawdziĂŞczam tak wczesnÂą wizytĂŞ ?- powiedziaÂł ziewajÂąc
-Czy to ty powiedziaÂłeÂś krĂłlowi o tej zjawie ?-
-hmmmmm.... moÂże.... ale jak coÂś tylko dla waszego bezpieczeĂąstwa .-
-wiesz co to ja pĂłjdĂŞ tam , ja tam pĂłje juÂż nastĂŞpnej nocy i obiecuje ci , Âże wejde do krypty .-
-ProszĂŞ wchĂłdz sobie , mnie sumienie nie bĂŞdzie drĂŞczyc , zrobiÂłĂŞm co mogÂłem , dowidzenia wracam spaĂŚ . - powiedziaÂł i
zamknÂą drzwi.

papkin · 2013-12-21 22:35:49

ROZDZIAÂŁ III - GEOGRAF
RzpoczĂŞÂła siĂŞ kolejna noc zakÂładu , na dworze zbieraÂło siĂŞna burze , padaÂło jak z cebra.Nagle rozlegÂło siĂŞ pukanie
-AAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!-krzyknÂą Fred
-hahahahah wygraÂłem zakÂład - zasmiaÂł siĂŞ Ernest , lecz sam poczuÂł siĂŞ zaniepokojony.poszedÂł w ciemnoÂśc by zlokalizowaĂŚ
zrĂłdÂło pukania.OkazaÂło siĂŞ , ze to tylko Jakub pukaÂł , chciaÂł juÂż tu urzÂądziĂŚ swĂłj przyczuÂłĂŞk badawczy zanim wprowadzi siĂŞ
tu z caÂłÂą ekipÂą.Karczmarz zaprowadziÂłgo do pokoju.Koledzy stwierdzili , Âże mimo , Âże to koniec zakÂładu w takÂą burzĂŞ PedÂłek
nie moÂże wracaĂŚ do domu.PoÂłoÂżyli siĂŞ wiĂŞc spaĂŚ . Ernest czekaÂł tylko na moment w ÂłĂłÂżku kiedy burza ucichnie , nawet nie
zauwaÂżyÂłjak zasnÂą.kiedy siĂŞ obudziÂł deszcz ucichÂł , a Fred zniknÂą z ÂłoÂżka.Ernest zaczÂą siĂŞ rozglÂądaĂŚ po domu pocichu by nie
obudziĂŚ Jakuba.wszedÂł do sali z fortepianem i wygasÂłym piecykiem , obok ktĂłrego byÂła biblioteczka i staÂły wygodne fotele.
Nagle coÂś zaczĂŞÂło ÂświeciĂŚ w sÂąsiednim pokoju , ÂświatÂło zaczĂŞÂło byĂŚ coraz bardziej jaskrawe . nagle zatkaÂło go - na progu
pokoju staÂłÂą ÂświecÂąca na zielony sylwetka czÂłowieka , tak jaskrawo , Âże nie daÂło siĂŞ na niÂą patrzeĂŚ.PedÂłka sparaliÂżowaÂł
strach - to byÂł duch prawdziwy duch!zaczÂą siĂŞ sunÂąĂŚ powoli w jego kierunku , a Ernest nie wiedziaÂł co zrobiĂŚ.Nagle na
sworze bÂłysnĂŞÂło wrĂŞcz oÂślepiajÂącÂą bÂłyskawicÂą , PedaÂłek przemrĂłÂżyÂł oczy i nagle... zjawa zniknĂŞÂła.pÂżeraÂżony pobiegÂł do
pokoju Jakuba , by powiedzieĂŚ mu o tym . Z przeraÂżeniem stwierdziÂł Âże on teÂż zniknÂą.postanowiÂł wyjÂśĂŚ z domu i poprosiĂŚ o
pomoc Alagana , lecz drzwi byÂły zamkniĂŞte , a fred zabraÂł klucz.Wtedy przyszedÂł mu do gÂłowy tajemniczy pokĂłj na strychu.
StanÂąwszy przed nimi wziÂąÂł gÂłĂŞboki wdech i otworzyÂł drzwi noÂżykiem.w tym pokoju staÂło biĂłrko i mnĂłstwo kartek .
-kto tam!-rozlegÂł siĂŞ gÂłos
-kim jesteÂś-zaoytaÂł ze strachem w gÂłosie Ernest sÂądzÂąc , zĂŞ to duch.nagle w pokoju zrobiÂło siĂŞ jasno od pochodzi , ktĂłrÂą
zapaliÂł jakiÂś dziadek leÂżÂący w ÂłĂłÂżku.
-kto tam?- ponowiÂł pytanie staruszek
-jestem Ernest Von PedaÂłĂŞk , kolega Freda zaprosiÂł mnie tu i gdzieÂś zniknÂą i ja widziaÂłĂŞm ducha .-
- a ja Matteo - i podaÂł mu rĂŞke - chyba z duÂżo wypiÂłeÂś piwa mĂłj przyjacielu , bo Âżaden duch tu nigdy nie straszyÂł i nie
straszy a przynajmniej mi nic o tym nie wiadomo.-
-widziaÂłem go na wÂłasne oczy , teÂż wczeÂśniej nie wierzyÂłem - odparÂł juÂż nieco spokojniejszym tonem Ernest - a co ty tu
robisz wogĂłle?Fred nigdy mi o tobie nie mĂłwiÂł i czemu siedzisz zamkniĂŞty?-
-jestem geografem i astrologiem , pisze mĂłj tom na temat ciaÂł niebieskich jeszcze nieospisanych przez nikogo ktĂłre
wypatrzyÂłem sam dziĂŞki tem nowoczensemu tekeskopowi wÂłasnej roboty - powiedziaÂł dumnie.
-ale czemu akurat tutaj w naszym mieÂście?-
-to zupelny przypadek.-
-matteo to nie jest lokalne imiĂŞ , daleko siĂŞ urodziÂłeÂś?-
-o tak!-wtedy wstaÂł z ÂłoÂżka z zaÂłoÂżyÂł czerwony szlafrok w neibieskie pasy , podrapaÂł siĂŞ po ÂłysiejÂącej gÂłowie i zaczÂą
opowiadaĂŚ- urodziÂłem siĂŞ bardzo daleko ,moja mama byÂła pielĂŞgniarkÂą a ojciec wojownikiem.Zawsze przywoziÂł mi nowe
opwowieÂści o tych dalekich lÂądach na , ktĂłrych walczyÂł co mnie zachĂŞciÂłĂł do podrĂłÂży.poprawiÂłĂŞm moje oceny z geografi
poszedÂłĂŞm na uniwersytet i dostaÂłĂŞm zaproszenie na ekspedycje odkrywczÂą w okoliczne niezbadane gĂłry.Wtedy moja mama'
zachorowaÂła, prosiÂłÂą mnie abym zostaÂł i jej pomĂłgÂł jednak wolaÂłem karierĂŞ.WkrĂłtce kiedy bogaty po wydaniu mojej pierwszej
ksiÂązkimiaÂłem wrĂłciĂŚ do domu lecz, moja mama juÂż nieÂżyÂła . tak mi byÂło wstyd , Âże baÂłem siĂŞ pokazaĂŚ ojcu wiĂŞc mĂłj majÂątek
wydaÂłem na konia wĂłz i teleskop i ruszyÂłem na wyprawe.i tak los zaprowadziÂł mnie tutaj.tanio wynajmuje tu mieszkanie
od pĂłÂł roku i badam ruch ciaÂł niebieskich .
-a czemu siedzisz tu zamkniĂŞty?-
-moja praca jest objĂŞta tajemnicÂą , a kosmos badam dla ciekawoÂści i z pasji a nie dla zysku nie lubie ludzi widuje siĂŞ
tylko raz dziennie z fredem kiedy mi przynosi jedzenie , nistety pieniÂądze mi siĂŞ koĂączÂą i nie wiem co bĂŞdzie dalej.-
-moge ci daĂŚ u mnie mieszkanie za darmo.-
-nie , bo widzisz , Fred znalazÂł tam w krypcie jakieÂś dziwne symbole i powiedziaÂł , Âże jeÂśli to rozszyfruje podzielimy
siĂŞ skarbem na pĂłÂł i wÂłÂąÂśne teÂż tu siedze bo mam dÂługi jĂŞzor i sie boje - zaÂśmiaÂł siĂŞ.
-co?jakim skarbem o niczym mi nie wspominaÂł.-
-bo widzisz to sÂą ksiĂŞgi , ksiĂŞgi peÂłne wiedzy , wiedzy ktĂłra w niewÂłÂąÂściwych rĂŞkach moÂże doprowadziĂŚ do zniszczenia
wiĂŞc nie chce jej upubliczniaĂŚ by jakiÂś szaleniec nie wykorzystaÂł jej w jego rĂŞkach.-
no tak wtedy Ernestowi naszÂły skojarzenia.zrozumiaÂł , Âże fred coÂś krĂŞci i aby siĂŞ dowiedzieĂŚ co trzeba byÂło zejÂśĂŚ do krypty
osobiÂście.
-byÂłeÂś tam matteo?-
-byÂłem , ale to tylko maÂła salka z koÂśĂŚmi , nic ciekawego , ale on wie coÂś czego ja nie wiem i nie chce powiedzieĂŚ.-
-Âświetnie , dziĂŞkuje bardzo mi pomogÂłĂŞÂś , nie wiem jak siĂŞ odwdziĂŞcze , ale teraz musze iÂśĂŚ.-
-a wiesz , mĂłgÂł byÂś mi przynieÂśĂŚ jakÂąÂś ksiÂąÂżke z biblioteki , moÂże przygodowÂą albo kryminaÂł bo czasem mi siĂŞ tu nudzi i tak
-
-nie ma sprawy , jutro z samego rana pogadam z fredem tak po przyjacielsku a tobie przyniosĂŞ ksiÂąÂżke , to dziĂŞkuje i
dozobaczenia.-
-no to ja wracam do ÂłĂłÂżka - powiedziaÂł mĂŞdrzec , kÂładÂąc sie w poÂścieli.-
A Ernest zbiegÂł na dĂłÂł.

papkin · 2013-12-21 22:36:01

ROZDZIAÂŁ IV - NOC WYZWAĂ
Ernest zbiegÂł na dĂłÂł , wziÂąÂł znad kominka miecz Freda - przecieÂż wiedziaÂł , Âże nie moÂże wchodiĂŚ do krypty bez broni.WszedÂł
do piwnicy i szybko odnalazÂł dziurĂŞ w Âścianie , prowadzÂącÂą w ciemnoÂści . WszedÂł do niej i znalaÂł siĂŞ w sali okoÂło 15 metrĂłw
na 15 peÂłnej zagÂłĂŞbieĂą w Âścianach gdzie leÂżaÂły koÂści.Poza tym nic tu nie byÂło , Âżadnego przejÂścia. rozejÂżaÂłsiĂŞ i nagle coÂś
mu przyszÂło do gÂłowy , rozkopaÂł stertĂŞ sÂłomy i.... tak!za niÂą znajdowaÂła siĂŞ maÂłÂą dziura.WszedÂł w niÂą i czoÂłgajÂąc siĂŞ w
wÂąskim tunelu doszedÂł wreÂście na jego koniec.tam byÂła olbrzymia , okrÂągÂła sala .Naprzeciw dziury z ktĂłrej wyszedÂł ernest
znajdowaÂły siĂŞ wielkie wrota a za nimi..... zÂłoty miecz zdobiony cudnymi klejnotami.ale oprĂłcz tego dziwne byÂły te 10
metrĂłwe filary siĂŞgajÂące prawie do sufitu a na nich byÂły podstawki.SpojrzaÂł na podÂłogĂŞ , byÂło tam mnĂłstwo pokruszonego
marmuru i pociĂŞtego Âżelaza.Ernest zaczÂą powoli zmieraĂŚ w kierunku miecza . zauwaÂżyÂł, Âże im bliÂżej jest miecza tym staje siĂŞ
on mniej wyrazny.kiedy przeszedÂł wrota nagle krata zasunĂŞÂłÂą siĂŞ w uÂłÂąmku sekundy , a miecz caÂłkiem zniknÂą.wtedy ernest
zrozumiaÂł - to byÂła puÂłapka na intruzĂłw.nagle sufit zaczÂą powoli opadaĂŚ a krata opadaĂŚ od gĂłry do doÂłu , rĂłwno miernie z
sufitem.Ernest pomyÂślaÂł , ÂżĂŞ to koniec , siĂŞgnÂą do kieszeni w poszukiwaniu rĂłÂżaĂąca , lecz znalaÂł tylko wyÂżutÂą gumĂŞ.
prszyszÂłÂą mu do gÂłowy myÂśl.Âże sufit opadÂł dopiero metr w dĂłl , ernest wspiÂą siĂŞ szybko po kracie na wysokoÂśc 15 metrĂłw.
na gĂłre zobaczyÂł , ÂżĂŞ przy opadajÂącym suficie jest maÂłÂą szczelina - nabiÂł na miecz gumĂŞ i wyprĂłstowujÂąc rĂŞke w kierunku
szczeliny gumÂą zatrzymaÂł koÂła zbate , a krata sama zaczĂŞÂłÂą powoli opadaĂŚ w dĂłÂł wraz z ernestem.ByÂł uratowany.rozejrzaÂł
siĂŞ po sali i zobaczyÂł Âżelazne , otwarte drzwi w rogu sali.prowadziÂły one do jakiegoÂś obskurnego systemu piwnic peÂłnych
koÂści i mchu.Ernest po 20 minutach marszu zauwaÂżyÂł, Âże znowu jest w okrÂągÂłej salil.sprĂłbowaÂł jeszcze 5 razy i wszystko
zaprowaziÂło go do.wtem jego wzrok przykuÂł maÂły , ciÂągnÂący siĂŞ Âślad krwi , byÂła chyba jeszcze ÂświeÂża.postanowiÂł pĂłjÂśĂŚ
Âśladem.pomysÂł okazaÂłsiĂŞ kapitalny , szybko przeszedÂłstare piwnice.kiedy wyszedÂł ku jego zdziwieniu ukazaÂła siĂŞ wielka sala
wysokoÂści 5 metrĂłw , szerokoÂści okoÂło `50 i dÂługoÂści 100 . byÂło tu bardzo jasno , poniewaÂż w przeciwieĂąstwie do poprzednich
pomieszczeĂą poaliÂły siĂŞtu magiczne pochodnie.sala byÂł ogromnÂą bibliotekÂą .naprzeciw ernesta , na koĂącu pokoju byÂły
eleganckie schody prowadzÂące do stoÂłu z ksiÂąÂżkÂą i zakratowanego przejscie.ksiÂąÂżka byÂła otwarta , napisane byÂły tam rzĂŞdy
maÂłych , bezsensownych sÂłow w jakimÂś innym alfabecie.Ernest podszedÂł do krat i w tym momencie ksiÂąÂżka zaczĂŞÂła ÂświeciĂŚ
bardziej.w jej kierunku zaczĂŞÂły przylatywaĂŚ ostre i metalowe przedmiety z caÂłej sali.wtedy Ernest zrozumiaÂł , Âże to jest
to biblioteka o ktĂłrej mĂłwiÂł mu Matteo.Jednak pĂłki co nie byÂło siĂŞz czego cieszyĂŚ - z przedmiotĂłw uformowaÂła siĂŞ ludzka
sylwetka . zaczĂŞÂłÂą powolnym krokiem podchodziĂŚ do niego.Ernest korzystajÂąc z tego , Âże potwĂłr byÂł powolny czmychnÂą na koniec
sali.tnÂąca sylwetka , zmieniÂłÂą kierunek kroku i zaczĂŞÂłÂą iÂśĂŚ za nim znowu.CĂłÂż nie mĂłgÂł wiecznie uciekaĂŚ , wyciÂągnÂą miecz i
czekaÂł pewny siebie aÂż widmo siĂŞzbliÂży patrzÂąc na nie z pedeÂłba , i zadaÂł cios . kiedy miecz uderzyÂł widmo rozbryzgnÂą siĂŞ
na malutkie czĂŞsteczki , ktĂłrym za chwile potwĂłr uzupeÂłniÂł swe ciaÂło o nowe elementy.wtedy pedaÂłek pobiegÂł do piwnic lecz
nagle poczuÂł jak coÂś szarpie go za pas.to widmo zaczĂŞÂło przyciÂągaĂŚ metalowe elemnty paska.Ernest szybko odpiÂą pasek
ktory skoĂączyÂł jak miecz. nastĂŞpnie widmo wciÂągnĂŞo jego okulary i ernest juÂż prawie nic nie widziaÂł.co gorsza widmo
poczĂŞÂło przyciÂągac ÂżelaznÂą ramĂŞ drzwi i gruzy zawaliÂły jedynÂą drogĂŞ ucieczki.Ernest spostrzeglÂł , Âże demon nie wciÂąga
ksiÂązek mimo Âże miaÂły zÂłote zdobienia na oprawkach.nagle go natchnĂŞÂło - szybko podbiegÂł do Âżelaznego kufra z ksiÂąÂżkami i
sÂłowaÂł siĂŞ w nim.widmo zaczĂŞÂło podÂąÂżaĂŚ za nim.to mogÂłÂą byĂŚ najgorsza decyzja w jego Âżyciu , lecz innego wyjÂścia nie byÂło.
kiedy metalowy stwĂłr byÂłjuÂż piĂŞĂŚ krokĂłw przed nim , ernest wziÂąÂł gÂłĂŞboki oddech , zamknÂą oczy i czekaÂł.... , lecz widmo
przed strzyniÂą siĂŞ sarzymaÂło i skierowaÂło gÂłowĂŞ na pedaÂłka.pot, a on zasÂłoniÂłsiĂŞ tylko ksiÂąÂżkÂąem ernest poczuÂł jak coÂś ciÂągnie go za szyjĂŞ - to potwĂłr
zaczÂąÂł przyciÂągaĂŚ jego medalion.gdy Âłancuszek siĂŞ zerwaÂł i doÂłÂączyÂłdo miecz i paska , ernest dostaÂł szaÂłu.ten mealion
byÂł jego rodzinnÂą pamiÂątkÂą , ktĂłrÂą nosiÂł ojciec , dziadek , pradziaek i prapradziadek.wtedy widmo wyciÂągnĂŞÂło rĂŞke w strone
Ernesta a ten zasÂłoniÂł siĂŞ tylko ksiÂąÂżkÂą i byÂł pewny to koniec.nagle usÂłyszaÂł brzĂŞk - to widmo kiedy dotknĂŞÂło ksiÂąÂżke
straciÂło dÂłoĂą.no tak!potwĂłr byÂł straÂżnikiem ksiÂąÂżek , i aby nie zniszczyĂŚ zbiorĂłw przy dotyce z ksiÂąÂżkÂą rozpadaÂł siĂŞ
a ksiÂąÂżka zostawaÂła caÂła.
-Âżryj to , dziadu - wrzasnÂą i cisnÂą w widmo ksiÂąÂżkÂą.
RozlegÂłsiĂŞ bardzo gÂłoÂśny brzĂŞk i stwĂłr rozpadÂł siĂŞ caÂły.Nagle czĂŞÂści widma zaczĂŞÂły drgaĂŚ i potwĂłr zÂłoÂżyÂł siĂŞ w ludzkÂą
sylwetkĂŞ znowu!Ernest chcÂąc wskoczyĂŚ do skrzyni przypadkowo zamknÂą klapĂŞ , ktĂła byÂłÂą zbyt ciĂŞÂżka by jÂą otwrzyĂŚ.zaczÂąÂł
uciekaĂŚ pomiĂŞdzy regaÂłami , lecz widmo zaczĂŞÂło szybciej niÂż poprzednio sunÂąĂŚ siĂŞ za nim.to nie miaÂło sensu taka ucieczka ,
trzeba byÂło na spokojne wymyÂśliĂŚ plan.Z nadziejÂą , ÂżĂŞ widmo nie umie lataĂŚ zaczÂą siĂŞ wdrapywaĂŚ na regaÂł.usÂłyszaÂł trzask
to pĂłÂłka z ksiÂąÂżkami oderwaÂłÂą siĂŞ od Âściany i zaĂŚzĂŞÂła spadaĂŚ z ernestem.potem huk spadajÂącej pĂłÂłki , brzĂŞk rozpadajÂącego
siĂŞ widma - ernest zemdlaÂł.
ocknÂą siĂŞ po 10 minutah . wygramoliÂł siĂŞ spod sterty ksiÂąÂżek .zobaczyÂł szczÂątki stwora , lecz nie skÂłÂądaÂły siĂŞ zpowrotem.
no tak , Âże on wczeÂśniej o tym nie pomyÂślaÂł - kiedy widmo dotykaÂło bez przerwy ksiÂąÂżek nie mogÂło siĂŞ odrodziĂŚ.Ernest
podniĂłsÂł siekierĂŞ z podÂłogi (ktĂłra byÂła wczeÂśniej czĂŞÂściÂą stwĂłra) , podszedÂł do zardzewiaÂłych krat , i rozciÂą je bez
problemu.powolnym krokiem opuÂściÂł bibliotekĂŞ i udaÂłsiĂŞ w dÂługi , ciemny tunel.

papkin · 2013-12-21 22:36:20

ROZDZIAÂŁ V - CZÂŁOWIEK W MASCE SZKIELETA
ten tunel byÂł doÂśĂŚ krĂłtki , prowadziÂł do jakiejÂś maÂłej komnaty gdzie ktoÂś staÂł.podszedÂł do progu sali i obejrzaÂł jÂą .staÂł
tam Jakub i pĂłÂłtora metrĂłwym kijem coÂś rysowaÂł na zakurzonej podÂłodze.sala miaÂła wymiary okoÂło 12 metrow na 12 i wysokoÂści
3 metrĂłw , byÂłÂą tu niemal caÂłkowita ciemnoÂśĂŚ.
-Jakub , co ty tu robisz - krzyknÂą ernest.
-co?kto? jej!to ty! kogo jak kogo , ale ciebie tu siĂŞ nie spodziewaÂłem wogĂłle - powiediaÂł zdziwionym gÂłosem.
-co tu robisz?-
-coÂś co ciebie nie interesuje .-
-mĂłw mi , albo posmakujesz mojego toporu - powiedziaÂł groznie pedaÂłek.
-oh , nie odzywaj siĂŞ do mnie takim tonem .-
-gdzie jest Fred i co to ma znaczyĂŚ.-
-powiem ci , tylko zluzuj... i tak moja ofiara musi poznaĂŚ swojego zabĂłjcĂŞ .- powidziaÂł i uderzyÂł lajkÂą w ziemiĂŞ.wtem nagle
zajaÂśnaiÂło swiatÂło , ktĂłrego zrĂłdÂłem byÂł Jakub.nagle przed Ernestem nie staÂł juÂż jakub.jego oczom ukazaÂł siĂŞ naorawde
dzwiny widok.przed nim staÂł dwumetrĂłwy drab w czarnym pÂłaszczu az po kostki i eleganckim , kowbojkim kapeluszu.co wiĂŞcej
byÂł ubrany w koszulke rĂŞkawiczki ,butu i spodnie ktĂłre byÂły czarne z koÂścmi - dziĂŞki temu wyglÂądaÂł jak szkielet.na gÂłowie
miaÂł kominiarkĂŞ rĂłwnieÂż we wzĂłr szkieleta.wtedy mu siĂŞskojarzyÂło - to byÂłten przestĂŞpca i zlÂłodziej zaklĂŞtych ksiÂąg.
-darko szkielet , znany pszestĂŞpca i zÂłodzeij magicznych ksiÂąg - zaczÂą opowieÂśĂŚ mĂŞÂżczyzna - urodziÂłĂŞm siĂŞ w biednej
rodzinie daleko od carvahal.zawsze chciaÂłem byĂŚ tym rzÂądzÂącym , lecz nikt siĂŞ ze mnÂą nie liczyÂł , nawet na uzbieranie
podrĂŞczniki do szkoÂły moich rodzicĂłw nie byÂło do koĂąca staĂŚ , a ja sam byÂłem sÂłaby.zaczÂąÂłem kraÂśĂŚ w sklepach jedzenie
by ulÂżyĂŚ rodzicom . kiedy pytali skÂąd to mam zawsze mĂłwiÂłem , ÂżĂŞ po prostu mnie poczĂŞstowano albo za to , zĂŞ pomogÂłĂŞm
w sklepie.dziĂŞki temu zaczÂąÂłem sie stawaĂŚ perfekcyjnym zÂłodziejem.wkoĂącu dokonaÂłem wÂłamu do rezydencji bardzo bogatego
ksiĂŞcia.dziĂŞki ukradzionym pieniÂądzom poszedÂłem na unwersytet magii - chciaÂłĂŞm byĂŚ szamanem.jednak to szybko mnie zaczĂŞlo
nudziĂŚ.zaczÂąÂłem interesowaĂŚ siĂŞ magiÂą bojowÂą.po kradzieÂży ksiĂŞgi z zakazanymi zaklĂŞciami zastaÂłem wydalony z uniwersytetu.
zaczÂąÂłem siĂŞ uczyĂŚ , sam zakazanych sztuk.potem rozposzczÂąÂłem podrĂłÂż i z pomocÂą zdobytych juÂż umiejĂŞtnoÂści kradÂłem nowe
ksiĂŞgi.kiedy nauczyÂłem siĂŞ juÂż prawie wszystkiego , zosatÂłĂŞm nimalÂże mistrzem magii.kapÂłani , szamani , uzdrowiciele
mogli mi siĂŞ tylko kÂłaniaĂŚ.ale chciaÂłem posostawiĂŚ po sobie jakiÂś Âślad na ziemi - stworzyĂŚ wÂłÂąsne . dowiedziaÂłem siĂŞ , Âże
tu pod gwiazdÂą polarnÂą odkryto system krypt.odrazu mi siĂŞ przypomniaÂła m isiĂŞ legenda o tym , Âże gdzieÂś w grobowcach w
mieÂście carvahal jest ukryta najwiĂŞkasza moc.kamieĂą , z ktĂłym jest siĂŞ dosÂłownie nie do pokonania.trzeba tylko wiedzieĂŚ
jak uruchomiĂŚ drzemiÂącÂą w nim moc przywracania uamrÂłych do Âżycia.to byÂło to czego mi brakowaÂło wiĂŞc wyruszyÂłem na
poszukiwania do carvahal.wiedziaÂłĂŞm teÂż , Âże jestu tu ukryty pierÂścieĂą druidĂłw - przedmiot odberajÂący moc , tylko on
mĂłgÂł mi przeszkodziĂŚ wiĂŞc postanowiÂłem go odszukaĂŚ i zniszczyĂŚ.
odrazu mnie rozpoznano i zamkniĂŞto w najgorszym wiĂŞzieniu w kraju.lecz dla mnie ucieczka z niego
to byÂł pikuÂś.pod ochronnym zaklĂŞiem wskoczyÂłem do jeziora lawy i bez problemu uciekÂłem straÂżom.lecz tera moje ciaÂło jest
okropne , poparzone , wyÂżarte , poranione.dlatego nosze ten kostium szkieleta , on symbolizuje moje udrĂŞczone ciaÂło.
potem zamieniÂłem siĂŞ w freda , a prawdziwego usunÂąÂłem.porwaÂłem freda , zabraÂłem mu knajpe , aby nie nabrano podejrzeĂą
rozkrĂŞciÂłem ten interes magicznÂą gĂŞsiÂą , myÂślisz , Âże dlaczego tak wam smakowaÂła?
potem zawarÂłem z tobÂą zakÂład , honor wielkiego maga mi nie pozwalaÂł
na odrzucenie wyzwania.zamieniaÂłem siĂŞ w ducha , by odstraszaĂŚ ekipĂŞ krĂłla.matteo teÂż bardzo mi pomĂłgÂł.
-a gdzie fred ?-
-on mi siĂŞ jeszcze moÂże przyda tak jak jakub , siedzÂą w celi , dobrze , Âże tylko ty przyszedÂłeÂś , jesteÂś takim idotÂą , ÂżĂŞ gdybym nie zniszczyl gargulcĂłw i golemĂłw
z kopulastej sali nigdy byÂś siĂŞ nie przedostaÂł , a gdyby one mnie nei skaleczyÂły w nogÂą i nie krwawiÂł bym przez caÂłÂą drogĂŞ w piwnicy , teÂż by ciĂŞ tu nie byÂło.lama jesteÂś po prostu.
-mam ukÂład , ejÂśli mnie puÂścisz pĂłjde swojÂą drogÂą a , policja nic siĂŞ o tym nie dowie , ok?w przeciwnym razie bĂŞde musiaÂł
ciĂŞ pociÂąĂŚ na plasterki moim toporem.-powiedziaÂł ernest z uÂśmiechem pocierajÂąc ostrze toporu.wtedy przestĂŞpca wycelowaÂł
laskÂą na jego broĂą i nagle Âżelazo z toporu zaczĂŞÂło siĂŞ topiĂŚ.ernest szybko wyrzuciÂł broĂą z rĂŞki i spojrzaÂł z przeraÂżeniem
na maga.
-poczekaj spokojnie , aÂż skoĂącze .- odrzekÂł darko i kontynuowaÂł rysowanie znakĂł na podÂłodze , a ernest nie miaÂłnawet doÂśĂŚ
odwagi by uciec.nagle rozbÂłysÂło niebieski ÂświatÂło i na Âśrodku znaku narysowanego przez kryminalistĂŞ pojawiÂł siĂŞ jakiÂś
przedmiot.byÂł to maÂły kamieĂą , na Âśrodku kanienia znajdowaÂło siĂŞ niebieskie ÂświateÂłko.darko podniĂłs kamieĂą i wycelowaÂł nim
na sufit , nagle wystrzeliÂła wielka , bÂłĂŞkitna bÂłyskawica.PedaÂłek zdecydowaÂł siĂŞ jednak uciec.niestey mag odkryÂł jego
zamiary , uderzyÂł laskÂą o ziemiĂŞ , a drzwi zostaÂły zamkniĂŞte gÂłazem.darko podniĂłsÂł kamieĂą do gĂłry , i nagle wszystkie
szkielety z komnaty oÂżyÂł i zaczĂŞÂły podÂąÂżaĂŚ w kierunku Ernesta.pÂżeraÂżony wciÂągnÂą swĂłj nĂłÂż i czekaÂł, aÂż potwory podejdÂą.
wziÂą zamach i z zadziwiajÂącÂą ÂłatwoÂściÂą rozsypaÂł jednego z nich , lecz tak jak widmo tak szkielet zÂłoÂżyÂł siĂŞ na nowo.
nagle zawalone kamieniem drzwi rozsypaÂły siĂŞ , a zza nich wyÂłoniÂł siĂŞ.... Alagan!

papkin · 2013-12-21 22:36:31

ROZDZIAÂŁ VI - EXODUS
alagam zjawiÂł siĂŞ w samÂą porĂŞ , wyciÂągnÂą olbrzymi miecz i dwoma ruchami zniszczyÂł szkielety i pokruszyÂł czaszki - tym
razem szkielety siĂŞ nie odrodziÂły.
-idz z tÂąd darko , rdze ci!.- powiedziaÂł Alagam
-co?znowu na mnie nakapujesz i mnie w wiĂŞznieniu zamknÂą?nie rozmieszaj mnie , teraz jesteÂś na mojej Âłasce , ale ja mam to
co chociaÂłem !- odparÂł mag , uderzyÂłlaskÂą w ziemiĂŞ , ale Alagam zdÂązyÂł uderzyĂŚ wczeÂśniej mieczem w sufit , ktĂłry zawaliÂł
siĂŞ prosto na kryminalistĂŞ przygniatajÂąc go.
-Alagam , skÂąd ty tu siĂŞ wzioÂłeÂś mĂłj przyjacielu!-powiedziaÂł podekscytowany Ernest.
-ech... jestem zbyt sÂłaby wiedziaÂłem , Âże jesteÂś na tyle durny i nieodpowiedzialny , Âże tu wejdziesz tak jak mi siĂŞ
wygraÂżaÂłeÂś , wiedziaÂłĂŞm , Âże jesteÂś zbyt cienki w pasie i moÂże ciĂŞ coÂś zÂłego spotkaĂŚ , nie chciaÂłĂŞm , Âżeby mnie drĂŞczyÂło
sumienie, i widze , Âże leipiej postÂąpiĂŚ chyba nie mogÂłem . musisz mi wszystko opowiedzieĂŚ .- odparÂł z uÂśmiechem Alagam.
-pĂłzniej , narazie musimy odnalezc jakuba i freda , on mĂłwiÂł , Âże ich tu uwiĂŞziÂł.-'
i wyruszyli w poszukiwaniu wiĂŞzniĂłw , niedalej jak po pĂłÂł godziny znalezli ich.
-ERNEST!nareÂście , ktĂłs przyszedÂł !-krzyknÂą prawdziwy fred.
Alagam siĂŞgnÂą do kieszeni , wyciÂągnÂą noÂżyk i otworzyÂł nim kÂłodkĂŞ.
-nie!twĂłj ulibiony noÂżyk siĂŞ zÂłamaÂł.!- powiedziaÂł Ernest.
-to byÂł jedyny sposĂłb na sÂłÂąmanie zakĂŞcia.-wzdechnÂą Alagam
Nagle w pokoju pojawiÂł siĂŞ... Darko
-Alagamie , czy naprawdĂŞ nie pomyÂślaÂłeÂś , Âże mnie nie tak Âłatwo siĂŞ pozbyc?-zaÂśmiaÂł siĂŞ mag.
-idzcie z tÂąd , a ja siĂŞ nim zajme.-powiedziaÂł pwoli alagam wyciÂągajÂąc miecz.
kryminalista zaczÂąÂł ciskaĂŚ w Alagama piorunami z kamienia , lecz ten byÂł zbut zwinny by mag mĂłgÂł go trafiĂŚ.DArko szybko
zrozumiaÂł, Âże taka strategia nei ma sensu wiĂŞc uderzyÂł laskÂą o ziemiĂŞ wywoÂłujÂąc maÂły wstrÂąs.Alagam potknÂą siĂŞ , wtedy
mag poraziÂł go bÂłyskawicÂą.Alagan cicho stĂŞknÂą i upadÂł , a darko tylk szyderczo siĂŞ zaÂśmiaÂł.Ernest wrzasnÂą i podbiegÂł do Alagama
-twĂłj wybawiciel jest juÂż tylko zimnym trupem , nie naraÂżaj mi siĂŞ to oszczĂŞdzĂŞ .- powiedziaÂłz drwinÂą darko.
Ernest byÂłw sytuacji bez wyjÂścia.nie miaÂł nawet broni , a miecz Alagana byÂł za ciĂŞÂżki.nagle przyszedÂł mu do gÂłowy pomysÂł , moÂże
ryzykowny , ale nie miaÂł wyboru.
-hej mistrzuniu magii , nie chciaÂłem tego robiĂŚ , ale patrz!- powiedziaÂł Ernest udajÂąc odwage i wyciÂągnÂą z kieszeni stary pierÂścieĂą ktĂłry ukradÂł niedawno.
-stary pierÂścieĂą , i co nim zrobisz?nie rozbawiaj mnie.- powiedziaÂł niemal ÂśmiejÂąc siĂŞ mag.
-nie poznajesz ? to pierÂścieĂą druidĂłw! twĂłj przyjaciel.-
-to nie jest pierÂścieĂą druidĂłw kÂłamczuszku hehe.!-
-a widziaÂłeÂś go kiedyÂś .- ten argument dotarÂł prosto do serca przestĂŞpcy , a jeÂśli Ernest miaÂł racje?nie wolo mu byÂło ryzykowaĂŚ wiĂŞc teÂż rozpoczÂą gre.
-a kiedy go zdobyÂłeÂś ?- powiedziaÂł Darko
-widaĂŚ nie przeszukaÂłeÂś biblioteki.-
-fakt , chowaÂłem siĂŞ przed widmem .-
-poddaj siĂŞ i choĂŚ z nami , a nie uÂżyje mocy pierÂścienia , co zgasiÂłĂŞm ciĂŞ cwaniaczku?- powiedziaÂł bradzo sztucznym tonem Ernest , baÂł siĂŞ co teraz zrobiĂŚ.
-puszcze was , a wy puÂścicie mnie i zgoda.-
-nie!-
-dorzucĂŞ naszyjnik ze smoczych kÂłĂłw.-
na to Ernest czekaÂł , mĂłgÂł bezpiecznie przybliÂżyĂŚ siĂŞ do maga.powolnym krokiem podchodziÂł do niego. czarodziej wyciÂągnÂą rĂŞke z naszyjnikiem
i wtedy Ernest szybkim ruchem siĂŞgnÂą do kieszeni po scyzoryk - wÂłamywacz i wbiÂł go w serce maga.Darko wrzasnÂą z bĂłlu , zÂłapaÂł siĂŞ za serce i upadÂłna podÂłogĂŞ
pojĂŞkiujÂąc z bĂłlu i mruczÂąc przekleĂąstwa za chwilĂŞ doÂłÂączyÂł do Alagana. Ernest patrzyÂł na niego z niedowierzaniem - jak on mĂłgÂł daĂŚ rade go pokonaĂŚ bez przktycznie niczego!
-Brawo PedaÂłek ! - krzyknÂą z radÂści Fred - nie wierze jak go pokonaÂłeÂś !-
-w sumie ja teÂż nie . - powiedziaÂł Ernest wciÂąÂż zszokowany.
-nie ma czasu! musimy szybko zabraĂŚ Alagana do uzdrowiciela , moÂże jest jeszcze jakaÂś nadzieja ! - powiedziaÂł Jakub.
***********************************************************8
weszli na gĂłrĂŞ i poÂłoÂżli Alagana na kanapie.Fred szybko pobiegÂł po apteczkĂŞ , a jakub i Ernest zmĂŞczeni wleczeniem wojownika usiedli i w ciszy chwile odpoczĂŞli.
Fred polaÂł wodÂą twarz Alagana.
-aaaaaa! - Fred czemu mnie oblaÂłeÂś , i gdzie jestem !- wrzasnÂą zdezorientowany Alagan.caÂłÂą trĂłjka nie mogÂłÂą uwierzyĂŚ , ÂżĂŞ on Âżyje.
-A.. A.... A.... Alagan?ty Âżyjesz?.- zajÂąkaÂł siĂŞ Ernest.
-na tak teraz sobie przypominam , zanim bĂŞdÂą jakieÂś pytania , to stary trick zakazany wiĂŞc nie mĂłwcie o tym nikomu , gdyby wiedziaÂł , Âże Âżyje dobiÂłby
mnie bez problemu, trzeba byĂŚ chytrym za wszelkÂą cenĂŞ heh . - powiedziaÂł zmieszany wojownik - Zaraz , Zaraz! jak wy Âżyjecie!.-
Opowiedzieli mu caÂłÂą historiĂŞ , a potem przetranspolotowali go do szpitala , Âżeby obejrzano jego rany , lecz historiĂŞ opowiedziano tak jak ich prosiÂł Alagan.
za gÂłowe maga otrzymali milion denarĂłw i podzielili na czwĂłrkĂŞ . Ernest pozpÂłacaÂł dÂługi , jakub ulepszyÂł swojÂą pracownie , fred za te pieniÂądze zapÂłaciÂł
jakubowi ,, ÂłÂąpĂłwkĂŞ ,, (polegaÂłÂą na tym , ÂżĂŞ jakub powiedziaÂł , ÂżĂŞ te krypyty to faÂłÂśzywy alarm , nic tam nie ma . dziĂŞki temu Fred zatrzymaÂł knajpe w
centrum miasta) , a Alagam schowaÂłw skarpecie na pĂłÂżniej .

#1 2013-12-21 22:35:06

ksiĂŞga I ,,gwiazda polarna"

#2 2013-12-21 22:35:25

Re: ksiĂŞga I ,,gwiazda polarna"

#3 2013-12-21 22:35:49

Re: ksiĂŞga I ,,gwiazda polarna"

#4 2013-12-21 22:36:01

Re: ksiĂŞga I ,,gwiazda polarna"

#5 2013-12-21 22:36:20

Re: ksiĂŞga I ,,gwiazda polarna"

#6 2013-12-21 22:36:31

Re: ksiĂŞga I ,,gwiazda polarna"

Stopka forum